Kæri lesandi, þar sem mál mitt varðar svo alvarlegan hlut sem fuglaflensa er, tel ég rétt að ég segi ögn frá sjálfum mér og konu minni Björgu og reynslu okkar af tveimur óhefðbundnum meðferðum, sem hugsanlega gætu haft áhrif á fuglaflensuna, þe. Óson-meðferð og Rifemeðferð. Þannig er að árið 1993 er kona mín greind með iktsýki, og litlu síðar einnig vefjagigt og Sjögrens. Björgu hrakaði hratt og á innan við ári fór hún úr því að vera orkumikill einstaklingur í það að vera gigtarsjúklingur á bremsu- og verkjalyfjum.
Síðar komumst við að því að ýmis einkenni voru komin fram strax í kring um 1988 eða 5 árum áður en eiginleg greining fékkst. Ég man daga þar sem hún vaknaði af kvölum og var það mitt fyrsta verk að sækja verkjalyfin hennar, reisa hana varlega upp, gefa henni lyfin og leggja hana síðan jafn varlega niður, til að bíða í allt að klukkustund þar til hún gæti farið að hreyfa sig og komast úr rúmi. Dagarnir fóru oft fyrir lítið hjá þessari áður kraftmiklu konu og það að setja í uppþvottavélina var e.t.v. afrek dagsins.
Hún leitaði sér fljótlega þekkingar á öllu hefðbundnu sem og óhefðbundnu sem bætt gæti líðan hennar. Margt kom að gagni, en mikla hjálp fékk hún úr bók skrifaðri af enskum hjúkrunarfræðingi og gigtarsjúklingi Margret Hill. Í bókinni var talað um blöndu vítamína/steinefna/amínósýra til að halda einkennum niðri. Björg vann lista upp úr þeim upplýsingum sem í bókinni voru og safnaði svo saman því sem í boði var hér heima. Hún tók þessi efni samviskusamlega um langan tíma. Á þessari blöndu leið henni bærilega en ekki mátti slá neitt af, án þess að líðan hennar hrakaði. Í níu ár var Björg veik og á stundum mjög veik. Verst var þegar hún fékk svo flensu ofan í gigtina, en við það mögnuðust verkirnir fram úr hófi. Það styður vírusgreininguna sem hún fékk síðar.
Víruseyðandi meðferð
Sumarið 2001 hittum við bandarískan lækni, John Humiston sem staddur var á Íslandi á þeim tíma en hann vinnur nú á heilsustöð í Tijuana í Mexíkó með dr. William Hitt (dr. William Hitt er læknirinn sem setti saman þá meðferð sem Björg fékk lækningu af) http://www.williamhittcenter.com Þegar hann hitti Björgu og sá á henni veikindi hennar, spurði hann hvort búið væri að athuga hvort þetta væri vírus. Hann útskýrði: Ef þetta er vírus, þá er til lækning.
Sýni var tekið hjá Björgu og sent til Mexíkó þar sem hún var greind sem krónískur vírussjúklingur. Sýnið var tekið úr slímhúð í nefi og smásjárgreiningu beitt sem dr. George Papanicolaou þróaði, um miðja síðustu öld. Dr. Papanicolaou fann sambandið milli veira og krabbameins í leghálsi með aðferð sem í dag ber nafnið ,,The pap smear“. Dr. Papanicolaou er lærifaðir dr. William Hitt í smásjárlestri. Við fyrsta tækifæri fór Björg í daglega víruseyðandi meðferð sem fólst í eftirfarandi:
Örlítið magn blóðs var tekið úr líkama hennar og blandað gastegundinni óson, því næst var blóðið látið drjúpa aftur inn í líkama hennar. Hámarkstími hverrar ósonmeðferðar var u.þ.b. 20 mínútur og var þetta gert daglega í 3 – 4 vikur jafnframt vikulegri bólusetningu og vítamínsprautum. Þegar óson meðferðinni lauk var bólusetningunum haldið áfram í nokkrar vikur í viðbót. Efnið í bólusetninguna er unnið úr þvagi viðkomandi, og er sá þáttur meðferðarinnar algerlega ómissandi. Tilgangur bólusetningarinnar er að styrkja ónæmiskerfið og upplýsa um þau vandamál sem til staðar hafa verið og líkaminn hefur ekki sigrast á.
Í þvaginu er meðal annars að finna hormónin Interferon og Interlauken sem æði efla ónæmiskerfið, ásamt mörgum öðrum mikilvægum efnum og upplýsingum sem hjálpa líkamanum í baráttu við veirur og ofnæmi. Í raun er hægt að taka þessi mikilvægu þvagefni á þann máta sem Indverjar hafa gert í ár hundruðir, eða með þvagdrykkju, en bólusetningin eins og hún er gerð í Mexíco er talin kröftugri. Hafi einhver annars efasemdir um gagnsemi þvagefnanna til að hemja veirur eða ofnæmi er nærtækast að prófa að bera þvagið álíka oft og keyptan áburð á áblástur (frunsu) eða skordýrabit næst þegar slíkt gerir vart við sig og sjá hvað gerist.
Ósónmeðferð
Aftur að ósoninu, þá er það gastegund búin til úr súrefnisatómum O2 sem með útfjólubláu ljósi eða háspennu afhleðslu eru klofin í tvær stakar O eindir, sem leggjast á aðrar O2 sameindir og mynda O3 eða óson. Óson hefur verið notað víða um heim í yfir 100 ár til að sótthreinsa vatn og meðal annars nota nokkrar stórborgir Bandaríkjanna óson í þessum tilgangi. Einnig er óson víða notað í matvælaiðnaði einnig til sótthreinsunar og það almennt viðurkennt sem örugg og ódýr leið til að losna við veirur, bakteríur og sveppi.
Óson er gastegund sem nauðsynlegt er að búa til á staðnum þar sem helmingunartími þess er skammur eða 45 mínútur við 20°C (1). Óson dregur nafn sitt af gríska orðinu „ozeine“ eða „að lykta“ vegna sérstæðrar lyktar sem það hefur. Sé ósoni beitt af kunnáttu þá virkar það einnig til hreinsunar líkamans. Þetta hefur verið gert í yfir 75 ár og er stundað meðal annars í Þýskalandi, Sviss, Austurríki, Kanada, Rússlandi, Mexíco og nú nýlega einnig í nokkrum fylkjum Bandaríkjanna.
Þar sem það er í eðli ósons að finna sitt náttúrulega ástand O2 leitast það við að losna við umfram O eindirnar með því að stela sér electrónum frá því sem þær geta. Þar sem frumur eru búnar buffer kerfi sér til varnar eru þær ónæmar gagnvart ósoni en sama á ekki við um veirur. Veira er í raun RNA erfðaefni klætt prótein vasa eða lípíði. Veiran viðheldur stofninum með því að setjast á heilbrigða frumu sem hún sprautar erfðaefni sínu inn í og með því ruglar hún starfsemi kjarna frumunnar og fruman tekur að búa til veirur í milljóna tali.
Stuttu eftir að fruman er sýkt springur hún og úr henni dreifast milljónir nýrra veira sem reiðubúnar eru að smita aðrar frumur. Þetta ferli er stöðugt í gangi í okkur þar sem við erum í eðli okkar hýslar fyrir veirur allt frá fæðingu til dauða. Spurningin er hvernig ónæmiskerfið stendur sig í þessari stöðugu baráttu við veirurnar. Geta má þess að samkvæmt dr. Hitt og dr. Humiston valda veirur mun fleiri vandamálum í heilsu fólks en almennt er vitað. Sem dæmi má nefna að þótt ekki sé búið að nefna veirurnar sem valda krabbameini af læknavísindum nútímans einangraði maður að nafni Royal Raymond Rife krabbameinsveirur, sem hann kallaði BX veirur, úr krabbameinsæxlum látinna einstaklinga.
Einangrun BX veiranna staðfesti hann síðan með því að sprauta þeim í 400 heilbrigðar tilraunarottur sem allar mynduðu í kjölfarið æxli. Þegar æxlið var orðið jafnþungt rottunni fjarlægði hann það og beitti síðan eigintíðni (resonance) BX veiranna til að hreinsa allar leifar þeirra úr rottunum ef einhverjar væru. Þetta gerði hann við sérhverja þeirra 400 rotta sem hann hafði til umráða. Engin þeirra myndaði æxli aftur, og allar lifðu.
Vegna rannsóknanna á rottunum voru 16 dauðvona krabbameinssjúklingar sendir til Royal R. Rife og hann fenginn til að senda á þá þessar sömu tíðnir sem virkuðu svo vel á rotturnar. Athuga átti með sjúklingana eftir 90 daga og ef einhverjir þeirra væru enn á lífi þá átti að meta ástand þeirra á þeim tímapunkti. Níutíu dögum síðar voru 14 af þessum 16 dauðvona sjúklingum sendir heim heilir heilsu. Þeir tveir sem eftir voru fóru nokkrum vikum síðar heim heilir heilsu. Merkilegast er að þetta gerðist árið 1934 (2). Gagnvart BX veirunum og Ósoni þá virkar Óson á þessar veirur sem og flestar þær veirur sem það kemst í snertingu við. Óson ásamt bólusetningunni virkar á krabbamein ásamt mörgum öðrum sjúkdómum.
Lærði að lesa úr sýnum
Árið 2002 fór ég fyrst til Mexíco til að læra lestur úr sýnum hjá dr. William Hitt og einnig til að kynna mér þessa meðferð. Í ferðum mínum hef ég hitt margt fólk með mjög ólíka sjúkdóma svo sem blindu, ýmis krabbamein, lifrarsjúkdóma, MS, gigt, parkinson, AIDS, og margt annað. Eins og dr. Hitt segir, þá er spurningin mjög einföld, hafi viðkomandi einstaklingur veikt, hrunið eða ofvirkt ónæmiskerfi og sýnt er að orsökina megi rekja til veira þá virkar meðferðin. Fjöldi veira er markviss tekinn niður með daglegri ósonmeðferð ásamt vikulegri bólusetningu. Reynsla þeirra dr. Humiston og dr. Hitt í Tijuana Mexíkó er að á meðan ósonmeðferð stendur yfir fær fólk ekki umgangspestir og þar með talið og sérstaklega flensu.
Fuglaflensan
Þá komum við að fuglaflensunni. Þó enginn þekki nákvæma erfðafræðilega uppbyggingu fuglaflensuveirunnar þá er hún samt flensuveira lípið vasa og viðkvæm fyrir ósoni og því má ætla að losa megi fólk við hana með þessari, til þess að gera, einföldu aðferð. Ætla má að ein til fjórar ósonmeðferðir dugi til að ráða niðurlögum venjulegrar flensu. Þetta er reynsla undirritaðs en ég fékk pest, líkleg í fluginu til Mexíkó sem dr. Hitt greindi sem flensu af A-stofni, þeim sama og H5N1 er. Í mínu tilviki dugðu tvær ósonmeðferðir ásamt bólusetningu til að ná henni úr mér.
Varðandi væntanlega fuglaflensu þá er nauðsynlegt að við Íslendingar verðum okkur út um búnað til ósonmeðferða í tíma. Búnaðurinn er einnota og til þess að gera nokkuð dýr. Kaldhæðni og jafnframt ógn fuglaflensunnar er sú að heilbrigt ónæmiskerfi okkar sjálfra gæti orðið okkar versti óvinur. Ónæmiskerfi sýkts einstaklings virðist vita af veirunni og sendir því hvít blóðkorn í miklu magni af stað til varnar. Vegna vanþekkingar á uppbyggingu veirunnar er ónæmiskerfið, þrátt fyrir mikinn fjölda hvítra blóðkorna á staðnum, ekki alltaf í stakk búið til að ráða niðurlögum hennar. Samkvæmt National Geographic þá hefur H5N1 veiran sýnt sig að koma verst niður á þeim sem hafa sterkt ónæmiskerfi. Því sterkara, því verra (sé þetta rétt má ætla skörð verði höggvin í raðir barna og yngra fólks).
Samkvæmt National Geographic þá veldur veiran svo sterkum viðbrögðum í ónæmiskerfinu að lungu fórnarlambanna fyllast af eigin varnarfrumum – hvítu blóðkornunum og blóðvökva, og segja má að viðkomandi nánast drukkni í eigin líkamsvessum og blóði þegar æðar lungnanna gefa sig. Við krufningu hafa lungu fórnarlamba fuglaflensunnar verið þung og vökvamikil eins og blautur svampur í stað þess að vera mjúk, svampkend og létt. Þetta var einnig raunin í Spænsku veikinni árið 1918. Svo virðist sem H5N1 hafi einnig getu til að drepa á annan hátt samkvæmt nýlegu dæmi þar sem veiran lagðist á heila lítils víetnamsks drengs. Það var ekki fyrr en alveg undir lokin að veiran lagðist á lungun. Út frá þessu telja sumir sérfræðingar að hún geti í raun lagst á hvaða líffæri sem er, en enn eru þeir ekki vissir. Þar sem möguleg fuglaflensa er líkamanum algerlega óþekkt og ónæmiskerfið hefur engar upplýsingar að sækja í, er mikilvægt að byrja ósonmeðferð um leið og grunur leikur á smiti.
Trúlega yrði nauðsynlegt að beita daglegum bólusetningum (þvagsprautum) til að ráða niðurlögum flensunnar í stað vikulegrar bólusetningar. Þannig getur líkaminn betur áttað sig á eðli vandans, þar sem það hefur sýnt sig að H5N1 veiran gefur ekki langan tíma eða um eina til tvær vikur frá fyrstu einkennum til dauðadags (sjá National Geographic). Þegar bólusett er daglega er magni og hlutföllum breytt til samræmis. Hægt er að fá óson meðferð tvisvar á dag með ca. 7-12 klst. millibili þegar mikið liggur við, en áhrif þess eru einungis 50% meiri en ef ósoninu er beitt einu sinni á dag. Varðandi aukaverkanir ósonmeðferðar þá eru einu skráðu aukaverkanirnar mar og roði við stungusárið.
Rife-tækið
Rife-tækið, sem ég hef minnst á, er önnur leið sem hugsanlega mætti beita í baráttunni við fuglaflensuna. Þar er þó um mun meiri óvissu að ræða hvað varðar virkni á óþekkta flensu enda tækið ekki hannað með fuglaflensu í huga. Tækið sem ég hef undir höndum hefur verið reynt á hefðbundna flensu með góðum árangri. Í því eru þrjár forritaðar tíðniraðir sem takast á við flensu af rúmlega fjögurhundruð röðum sem í boði eru. Royal Raymond Rife uppgötvaði snemma á síðustu öld að vírusar, bakteríur, sýklar og önnur sníkjudýr eru einstaklega viðkvæm fyrir ákveðinni tíðni hljóðs og því sé hægt að eyða þeim sé réttri tíðni beitt með nægum styrk – líkt og vínglas springur þegar sópran söngkona syngur ákveðna nótu nógu hátt. Til þess að sundra örverunum hannaði Rife svokallað ,,Beam Ray“-tæki (nú betur þekkt sem Rife-tækið) en það er forveri Global Wellness TM Plus tækis nútímans.
Hver tegund lífs á sitt eigið rafsegulmerki, mynstur sveifluhreyfinga sem byggist á eigin erfðafræðilegri byggingarformúlu. Þessi mynstur eru mismunandi eftir lífverum. Beam Ray tækið er grundvallað á rannsóknum Royal Raymond Rife á þessum merkjum, og hagnýtingu ákveðinna tíðna til að útrýma vírusum, bakteríum, sníkjudýrum og sveppum. Ef ósoninu verður af einhverjum ástæðum ekki viðkomið hér á Íslandi og ekki er annað í boði en Rife-tækið þá væri trúlega nauðsynlegt að beita einnig bólusetningarhlutanum úr óson meðferðinni ásamt tíðni meðferðinni til að vinna á fuglaflensunni.
Tíðnin væri notuð til að hrista sundur veiruna og bólusetningin til að upplýsa líkamann jafnóðum um hana. Gagnvart Rifetíðnitækinu er um mun meiri vangaveltur að ræða en þegar ósonið á í hlut. Reynsla undirritaðs er þó sú að hvor aðferð fyrir sig ræður niðurlögum hefðbundinnar flensu á allt frá nokkrum klukkustundum til tveggja daga eftir því hve fljótt hefur verið brugðist við fyrstu einkennum hennar. Þó er rétt að taka það fram að tíðnitækið og beiting þess gegn fuglaflensunni yrði alltaf þrautarlending í samanburði við notkun ósons.
Lokaorð
Æskilegast væri að líkamanum væri gert kleift að búa við allt það sem heldur honum heilbrigðum bæði á anda og líkama. Þegar þetta hefur einhverra hluta vegna misfarist er stundum nauðsynlegt að grípa freklega inn í og beita aðferðum svo sem ósoni til að koma hlutunum í lag á ný, og gefa þannig líkamanum svigrúm til að lækna sig sjálfur. Ósonmeðferðin gerir einmitt þetta. Samkvæmt National Geographic náði fuglaflensan nýjum hæðum í janúar 2005 í suður Víetnam og voru 9 sjúklingar meðhöndlaðir á sama tíma dag og nótt.
Svo virðist sem eitt aðal lyfið ,,Tamiflu“ sem treyst er á í baráttunni við fuglaflensuna og einnig lyfið ,,Oseltamivir“ virki ekki sem skyldi ef marka má reynslu dr. Tran Tinh Hien í Víetnam. Af 9 sjúklingum sem meðhöndlaðir voru með báðum þessum lyfjum dóu níu. Þar sem ég er ekki læknir er það etv. ekki mitt að fullyrða um ágæti ósons og Rife-tíðna í baráttu við sjúkdóma, en þó er það svo, að það sem hefðbundnum læknavísindum tókst ekki að losa konuna mína við í 9 ár, tókst ósoninu að gera á einum mánuði (með fullri virðingu fyrir hefðbundnum lækningum).
Í dag, þremur árum síðar, er hún lyfjalaus, einkennalaus og verkjalaus. Ósonmeðferð og Royal Rife tíðnir eru nálgun við fuglaflensuna frá allt annarri hlið en almennt er rætt. Með þessum meðferðum er ekki um fyrirbyggjandi aðgerðir að ræða í formi hefðbundinnar bólusetningar, heldur er vandamálinu mætt þegar það er orðið til. Það að rífa elektrónur úr lípíð vasa veirunnar eða hrista hana í sundur og segja síðan líkamanum með tíðum þvagsprautum hvernig hún leit út, eru aðferðir sem ég trúi að virki sem möguleg meðferðarúrræði gegn fuglaflensunni.
Heimildir: 1. THE USE OF OZONE IN MEDICINE S. Rilling/R. Viebahn 2. ,,THE CANCER CURE THAT WORKED! FIFTY YEARS OF SUPPRESSION“ by Barry Lynes 3. http://www7.nationalgeographic.com/ngm/0510/feature1/ Samantekt úr National Geographic á Spænsku veikinni árið 1918 og sögu og afleiðingum fuglaflensunnar í Asíu fyrir aldarmótin 2000 og fram á þennan dag. Ó.E.
Sjá líka greinarnar: Græddi sár sín neð þvagi:
Inflúensuvírus A og B fuglaflensu og svínaflensu:
Höfundur: Ólafur Einarsson (greinin er frá árinu 2006)
Flokkar:Greinar og viðtöl