Árið 1993 kom út í Bandaríkjunum bókin Lækning á HIV og eyðni með frásögnum af 70 lækningartilfellum. Það var líffræðingurinn Hulda Regehr Clark, Ph.D., N.D. sem birti þar niðurstöður eigin rannsókna á þessum skæða sjúkdómi og lækningu í framhaldi af því. Í mjög stuttu máli benda niðurstöður Huldu Clark til þess að samhengið á milli HIV og eyðni sé óbeint. Aðalorsökin fyrir niðurbroti á ónæmiskerfinu sé samspil á milli óeðlilegrar inntöku á þrávirka efninu BENZENE, sem sest strax að í hóstar kirtlinum og veikir hann, og flatormsins Fasciolopsis buskii sem er afæta í meltingarfærum flests fólks og býr eftir veikingu hóstakirtilsins um sig í honum og fjölgar sér þar jafnvel þannig að starfsemi kirtilsins lamast.
HIV-veiran er síðan fylgifiskur flatormsins og herjar á hann en alls ekki á líffæri mannsins. Hingað til hafi því rannsóknir læknavísindanna með Gallo í fararbroddi beinst að röngum þætti og því sé ekki von á bata á eyðnivágestinum úr þeirri átt. Skoðum þetta nánar. Flatormurinn umræddi er vel þekktur allt frá árinu 1925. Hann er að öllu jöfnu fremur hættulaus en getur valdið magakrampa eða óreglulegum hægðum, en komist hann í líffæri eins og lifur, leg, nýru eða hóstakirtill þá er hann mjög hættulegur.
Hóstakirtillinn er mjög þýðingarmikill hluti af ónæmiskerfinu því að í honum fá T-frumurnar, sem framleiddar eru í beinmergnum, forrit um starfsemi sína í ónæmiskerfinu. Ef T-frumurnar vantar þá koma um leið fram öll þau einkenni sem eyðni ber með sér, ónæmiskerfið brotnar saman. Í rannsóknum Huldu hefur komið í ljós að allir eyðnisjúklingar hafa bæði benzene og flatorminn í hóstakirtlinum. En þegar hún hefur drepið flatorminn og afkvæmi hans á ýmsum þroskastigum, hverfur HIV veiran innan 24 tíma úr líkamanum. Þetta táknar að HIV veiran verður að hafa flatorminn til þess að geta lifað í líkama mannsins. Það er auðvelt að drepa flatorminn þó að hann sé í milljónavís í líkamanum.
Með réttri aðferð tekur það aðeins fimm daga. Án mikillar inntöku á benzene bæði í matvælum og í gegnum húð, sest flatormurinn ekki að í hóstakirtlinum. Því fá þeir sem ekki hafa benzene í líkamanum ekki eyðni. Þetta getur verið skýringin á því hvers vegna ýmsir, sem mikil samskipti hafa við eyðnisjúklinga, fá samt ekki eyðni. En hvaðan kemur benzene inn í líkami okkar? Benzene er baneitrað fituuppleysanlegt efni, sem búið er að banna notkun á í mat væli og hreinlætisvörur í flestum vestræn um löndum. Hins vegar virðist það enn mikið notað í krem og bragðefni og fleira í umhverfi okkar án þess að framleiðendur geri fulla grein fyrir því á vörumerkingum sínum.
Það er til fjöldi annarra fituuppleysanlegra efna en ekkert þeirra virkar eins hratt og benzene. Reglur um notkun þessa efnis virðast langt frá því nógu strangar. Ef benzene er t.d. í tannkremi (sem það er oft) þá tekur það ekki nema 1-2 mínútur að berast í hóstar kirtilinn eftir burstun tannanna. Mismunandi eitruð og þrávirk efni setjast að í hinum ýmsu líffærum. Tréspíri sest t.d. að í brisinu. Hann er mengunarefni í gosdrykkjum og gerfisætuefnum. Þetta veikir brisið með tímanum og opnar afætum leið til að setjast að í því. Þetta leiðir svo til sykursýki. Benzene fer hins vegar beint í hóstakirtilinn á örskömmum tíma og þrátt fyrir að hvítu blóðkomin éti það strax upp er skaðinn skeður, því að allarfrumur sem komast í snertingu við benzene skaðast varanlega.
Og því meira benzene sem berst í kirtilinn þeim mun meiri ruslakista verður hann fyrir alls konar aukefni, tin, kvikasilfur úr tannfyllingum og bensín gegnum uppgufun meðan dælt er á bílinn. Allt þetta og margt fleira endar í kirtlinum sem að öllu jöfnu hefði verið hreinsað út af lifrinni. Af einhverjum ástæðum sækir flatormurinn í benzene skaðaðan hóstakirtilinn. Eggin sem hann klekur í líkama okkar og venjulega berast út úr honum yfir í önnur dýr geta nú tekið upp á því að klekjast út inni í okkur og valda um leið gífurlegu aukaálagi á ónæmiskerfi okkar. Sennilegasta skýringin á þessum óeðlilega þætti ferils flatormsins er að fituuppleysarinn benzene leysir upp skelina utan um egg hans og neyðir þau til þess að taka út sinn þroska inni í okkur. Þroskastigin eru nokkur. A byrjunarstigi geta eggin jafnvel borist út í blóðið.
Auðvitað hreinsar lifrin slíkt í heilbrigðum manni, en það gerist ekki í líkömum þar sem mikið af fituuppleysanlegum efnum hefur safnast fyrir. Eggin búa jafnvel um sig í lifrinni. Þar geta þau með tímanum valdið krabbameini (auk þess getur flatormurinn valdið bólgum í legi og Hodgkinsveiki í nýrum). Svo virðist sem í líkama sem hefur mikið af fituuppleysanlegum efnum í sér, geti orðið eins konar sprenging á þróunarferli flatormsins frá eggi til lirfu og áfram allan hringinn yfir í nýjan flatorm. Þetta er þroskaferill sem venjulega á sér stað utan mannslíkamans. En eigi hann sér stað innan líkamans er um að ræða hundruð milljóna af eggjum sem sjálf fjölga sér á leið sinni til þroska. Þau leita svo undan hvítu blóðkomunum yfir í sjúk líffæri, þar sem hvítu blóðkornin eru full af kvikasilfri, blýi, cadmíum, ilmvatni, fituuppleysurum og PBC efnum.
En aftur að eyðninni. Í öllum tilfellum sem Hulda rannsakaði var benzene í hóstakirtlinum. Spurningin er þá: Ef benzene er hreinsað úr kirtlinum en flatormurinn er ekki hreinsaður í burtu, lifir þá HIV vírusinn af? Hún hefur enn ekki svar við því. En ef á hinn bóginn flatormurinn er drepinn en benzene er enn í kirtlinum? Lifir þá HIV veiran af ? Nei, aldrei!
Lækning við HIV/eyðni er því falin í þrennu:
1) Að drepa flatorminn á öllum þroskastigum hans.
2) Losa líkamann við benzene og hætta að nota efni/borða mat sem það er í.
3) Hreinsa hóstar kirtillinn. (Auk þess að hreinsa gæludýrin).
Enda þótt til séu ýmis lyf sem er ætlað að drepa afætumar í líkama okkar, þá telur Hulda að hentugra sé að nota náttúrlega aðferð við hreinsunina, þar sem hún drepi allar 120 gerðirnar af afætum, sem hugsanlega finnast í líkama okkar. Venjulega erum við þó aðeins með um 12 tegundir í okkur. Svokallaðar frumstæðar þjóðir hreinsa reglulega út innyfli sín með ýmsum grösum. Það er liður í fyrirbyggjandi heilsufræði þeirra. Þetta mættum við taka upp, vill Hulda meina. Hún bendir t.d. á að ýmsir húðsjúkdómar orsakist af hringormi sem komist í heilann, geðklofi og þunglyndi stafi af afætum í heilanum, mígreni valdi þráðormurinn Stronloides og margs konar hjartveiki stafi af hjartaormi hunda:
Diroflaria. Það myndi valda líkamanum óbærilegu álagi að taka lyf við öllum þessum afætum vegna aukaverkana. En með þremur grösum má sem sagt hreinsa út allt þetta illþýði. Upplausn á hýði svartrar valhnetu, malurt í hylkjum og negul. Þessar jurtir þarf að taka saman, þá drepa þær afætumar á hinum ýmsu þroskastigum. Þessi þrjú grös tekin saman hafa læknað HIV smitun. ,,Undraefnið“ er í græna hýðinu utan um svörtu valhnetuna. Sé það orðið svart er það ónýtt. Best er að tína valhnetumar snemma hausts rétt áður en þær falla til jarðar (Norður Ameríka).
Hýðið er sett í korn-alkóhól en ekki í vatn. Liturinn á því verður að vera ljósgrænn, en ekki svartur ef það er keypt er frá grasafyrirtækjum, 30 gramma flaska (30 ml) nægir. Malurtin fæst af Artemisia runnanum. Fræ runnans er unnt að fá frá fræfyrirtækjum. Laufin eru þó talin eitruð af FDA (matvæla- og lyfjaeftirliti USA) og því ekki unnt að fá þau í réttum styrkleika frá grasafyrirtækjum vestra. Nokkur ruglingur er á malurtinni (wormwood) en það er Artemisis absynthysum sem um er að ræða. Þetta er ævaforn lækningajurt sem er jafnvel nefnd í Biblíunni.
Þurrkið laufin meðan þau eru ný. Þau eru silfur-grágræn og mjög beisk. Það er unnt að fá malurt blandaða öðru í USA. 80 hylki af „wormwood combination“ þarf til að losa sig við HIV og önnur 80 hylki til að drepa allan hinar afætumar í líkamanum. Kaupið heilan negul og malið í duft. Sé hann keyptur malaður þá dugar hann ekki. Setjið hann í hylki af stærð 00, sem fæst í heilsubúðum, 100 hylki er nóg. Þannig geymdur heldur hann eiginleikum sínum. Setjið ekki negulinn í vatn til neyslu, eplamauk er betra. Þetta nægir til að losa sig við HIV veiruna.
En til viðbótar þessu hefur Hulda tekið eftir því að allir eyðnisjúklingar þjást af bandormi. Hann fjölgar sér í líkama þeirra og til að drepa þá, takið inn Rascalormalyfið. Til að bæta meðhöndlunina þá þarf ennfremur 500 mg töflur af Orintín og 500 mg töflur af Arginín. Afætumar framleiða mjög mikið af ammóníum. Það er mjög eitrað sérstaklega fyrir heilann. Orintín sem er basísk amínósýra breytir því í þvagefni. Sé það tekið á kvöldin bætir það svefninn en Arginín tekið á morgnana eykur kraft og viðbragðsflýti. Reynið ekki að taka lyf í stað grasanna. Ormalyf geta verið mjög eitruð jafnvel í smáum skömmtum.
Nánari meðferð.
Ekki þarf að hætta við neinar lyfjainntökur við þessa meðferð né hætta við neitt það sem læknar hafa ráðlagt. Það fylgja engar aukaverkanir. Bíðið ekki eftir að hafa fengið allan pakkarm, byrjið strax á því sem þið hafið milli handanna nú. Er unnt að fá eitthvað annað í stað grasanna? Ekki enn að mínu mati segir Hulda.
1. Upplausn með hýði svörtu valhnetunnar Fyrsti dagur: Takið einn dropa fjórum sinnum. Setjið hann í volgt vatn, mjólk eða djús. Í volgum vökva gufar alkóhólið upp.
2. dagur: 2 dropar 4 sinnum
3. dagur: 3 dropar 4 sinnum
4. dagur: 4 dropar 4 sinnum
Haldið þessu áfram uns komið er upp í 20 dropa 4 sinnum á dag. Takið þá 20 dropa einu sinni á dag í þrjá mánuði. Eftir það tekur við framhaldsmeðferð.
2) Malurtar-blanda Fyrsti dagur: Takið eitt hylki fyrir kvöldmat með vatni. 2. dagur: 2 hylki 3. dagur: 3 hylki og áfram samsvarandi aukning fram á 14 dag. Takið síðan 14 hylki á dag í tvo daga. Og eftir það 14 hylki tvisvar í viku, t.d. mánudaga og fimmtudaga eins og ráðlagt er í framhaldsmeðferðinni.
3) Negull. Fyllið hylki (stærð 00) með nýmöluðum negul. Nota má tómt vítamínhylki. Fyrsti dagur: Takið eitt hylki þrisvar á dag fyrir máltíðir. 2. dagur: 2 hylki 3 sinnum. 3. dagur: 3 hylki 3 sinnum o.s.frv. að 10. degi: Takið 3 hylki 3 sinnum á dag. Eftir það takið 3 hylki einu sinni á dag í 3 mánuði. Takið síðan 3 hylki tvisvar í viku til lengri tíma eins og framhaldsmeðferðin segir til um.
Það tekur aðeins 5 daga fyrir grösin þrjú saman að drepa alla ættliði flatormsins. Eftir þrjár vikur má fara í andormsmeðferðina eins og lyfið segir til um. En við erum alltaf að taka inn afætur, fyrst og fremst úr illa soðnu kjöti, frá öðru fólki eða gæludýrum. Þess vegna er gott að halda áfram framhaldsmeðferðinni. Framhaldsmeðferð: Takið tvisvar í viku: 1) Upplausn með hýði svörtu valhneturnar, 30 dropa einu sinni á dag á fastandi maga. 2) Malurtar-blöndu, 14 hylki einu sinni á dag á fastandi maga. 3) Negul, þrjú hylki einu sinni á dag á fastandi maga. 4) Rascal hylki, 4 hylki þrisvar á dag. 5) Omitín og Arginín eins og þið þurfið. Ef einhver aukaáhrif verða af eftirmeðferðinni, sama daginn eða daginn eftir, þá þýðir það aðeins að þið hafið drepið góðan skammt af afætum. Takið því þriggja daga sterkan aukakúr strax á eftir til þess að láta kné fylgja kviði. Ef engar aukaverkanir verða eftir það, er það til marks um að áhlaupið sé búið.
Sterkur aukakúr: Takið í þrjá til fimm daga :
1) Upplausn með hýði svörtu valhnetunnar, 30 dropa tvisvar á dag á fastandi maga
2) Malurtar-blöndu, 14 hylki einu sinni á dag á fastandi maga.
3) Negul, 3 hylki þrisvar á dag á fastandi maga.
4) Rascal hylki, 4 hylki þrisvar á dag.
5) Orintín og Arginín (500 mg töflur) eins og þarf.
Bætið við B2 eða Ribóflavíni við dagskammtinn af vítamínum, það dregur í sig benzene.
Sparaðu ljósabekkina!
Hættið að nota efni og vörur með benzene. Benzene er búið að banna í umhverfi okkar en því ekki framfylgt að öllu leiti. Hulda hefur fundið efnið í vörum allt frá vatni á flöskum til tannkrems. Benzene er svo eitrað að jafnvel bensín er rannsakað og einnig hreinsiefni í efnalaugum til þess að varna því að það berist út í loftið. Það er ekki sett af ásettu ráði út í mat, en þar sem eftirlit er lítið getur það af slysni eða hirðuleysi borist í mat. Í nokkrum löndum er það þó alls ekki bannað. Vörur sem eru með bragðefnum eru hættulegar, þar er benzene meðtalið.
Það bendir til þess að benzene sé notað til þess að draga bragð úr náttúrlegum efnum eins og t.d. laufi, en þrátt fyrir mikið eftirlit í Bandaríkjunum vill Hulda meina að óeðlilega mikið sé um þetta efni þar. Af vömm sem hún hefur fundið benzene í má nefna: Matvæli með bragðefnum, sælgæti með bragðefnum, kökur með bragðefnum, hálspillur, ís með bragðefnum, handkrem, húðkrem, vaselín, tannkrem, ,,tea tree“olíu, gosdrykki, jafnvel vatn á flöskum, djús í umbúðum, varasalva, sápur, handsápur, tyggigúmmí, maríjúana o.m.fl. Þetta á við bandarískar aðstæður. Hún ráðleggur fólki að hætta að nota allt þetta, nema skilmerkilega sé gerð grein fyrir því hvernig vörunar eru framleiddar.
Freistandi væri að segja frá lækningasögum Huldu hér en það verður að bíða og er fólki bent á að panta bók hennar ef það vill fræðast meira: „The Cure for HIV and AIDS with 70 Case Histories“ by Hulda Regehr Clark, Ph.D., N.D.- Promotion Publishing (1993), San Diego CA USA.ISBN-0-9636328-3-3, (430 bls. í kilju), verð 19,95 dollarar auk sendingarkostnaðar. Heimilisfang: 10387 Friars Rd , Suite 231, San Diego, CA 92102, USA.
Til greina kemur að fjalla nánar um rannsóknir Huldu í blaðinu síðar. Bók Huldu Regehr Clark verður okkur, sem höfum fylgst með þróun eyðnirannsókna frá byrjun, umhugsunarefni. Getur verið að læknavísindin hafi verið á villigötum í 13 ár? Er skýringin á eyðninni gáleysisleg meðhöndlun á þrávirkum efnum í matvæla- og hreinlætisiðnaðinum? Getur það verið að ýmsir vísindamenn eins og Gallo, sem fengu einkaleyfi á HIV prófun og eru orðnir margmilljónerar á því, láti hagsmunagæslu sína ganga fyrir lækningum á neyð hundruð þúsunda? Þessum spurningum er ósvarað. En í ljós mun koma á næstu mánuðum og árum hvemig tekið verður á rannsóknarniðurstöðum Huldu Regehr Clark.
Hver er Hulda Regehr Clark?
Rétt er að skýra frá höfundi bókarinnar vegna eðli málsins, sem menn mun greina nokkuð á um. Hulda er kanadísk og lauk líffræðinámi frá Háskólanum í Saskatchewan með láði. Þar á eftir nam hún líffræði og frumulífefnafræði við McGill Háskólann og seinna við Háskólann í Minnesota. Hún hlaut doktorsgráðu í lífefnafræði árið 1958. Hulda starfaði við rannsóknarstofnanir á vegum ríkisins til 1979 en þá stofnaði hún eigin ráðgjafaþjónustu. Ellefu árum seinna fann hún það ferli krabbameins, sem hún setur fram í bókinni.
Höfundur: Einar Þorsteinn Ásgeirsson
Flokkar:Greinar og viðtöl