Hómópatía byggð á sönnunarbyrgði.
Svissneska ríkisstjórnin hefur langa sögu um hlutleysi og mætti því taka skýrslu frá þessari ríkisstjórn um umdeild málefni af meiri alvöru en skýrslum frá öðrum löndum sem eru undir sterkum efnahagslegum og pólitískum áhrifum. Þegar tvö af fimm stærstu lyfjafyrirtækjum í heiminum hafa höfuðstöðvar sínar í Sviss, gæti maður gert ráð fyrir því að þetta land væri hlutdrægt gagnvart hefðbundnum lyfjum, en svo virðist ekki vera.
Í lok ársins 2011, gaf svissneska ríkisstjórnin út skýrslu um hómópatískar meðferðir (Homeopathy in Healthcare – Effectiveness, Appropriateness, Safety, Costs) sem er stærsta alhliða rannsókn á hómópatískum meðferðum sem hefur nokkurn tíma verið gerð af stjórnvöldum og var hún gefin út á ensku nýlega (Bornhoft og Matthiessen, 2011). Smelltu hér til að lesa nánar
Þessi byltingarkennda skýrsla staðfesti að hómópatísk meðferð er bæði skilvirk og hagkvæm og að innleiða ætti hómópatískar meðferðir í svissneska heilbrigðiskerfið.
Fyrirspurn svissnesku ríkisstjórnarinnar um hómópatíu og heildrænar meðferðir (óhefðbundnar lækningar) kom vegna mikillar eftirspurnar og útbreiddrar notkunar óhefðbundinna lækninga miðað við hefðbundnar lækninga í Sviss, eftirspurn ekki aðeins frá neytendum heldur einnig frá læknum. Um það bil helmingur svissneska íbúa hafa notað óhefðbundnar lækningar og metur gildi þeirra. Um helmingur af svissneskum læknum telur óhefðbundnar lækningar skila árangri. Enn fremur vilja 85 prósent svissneska íbúa óhefðbundnar lækningar sem hluta af heilbrigðiskerfi landsins.
Það kom því ekki á óvart að meira en 50 prósent svissneskra íbúa sögðust, í könnun, vilja sjúkrahús sem veitir einnig óhefðbundnar læknis meðferðir frekar en sjúkrahús sem eru eingöngu takmörkuð við hefðbundnar læknismeðferðir.
Svissneska ríkisstjórnin ákvað að frá árinu 1998 skyldu hómópatísk læknisfræði, hefðbundnar kínverskar lækningar, jurtalækningar, ,,anthroposophic“ læknisfræði (kennd við Rudolf Steiner) og taugatruflunar meðferðir fá aukið vægi innan heilbrigðiskerfisins. Þessar breytingar voru til bráðabirgða á meðan svisslenska ríkisstjórnin lét framkvæma víðtæka rannsókn á þessum meðferðum til að ákvarða hvort þær væru árangursríkar og hagkvæmar.
Þessari bráðabirgðarannsókn á óhefðbundnum meðferðum lauk árið 2005, en í kjölfar þessarar nýju rannsóknar, ákvað svissneska ríkisstjórin að auka vægi hómópatíu og óhefðbundinna meðferða að nýju. Eftir þjóðaratkvæðagreiðslu þar sem fleiri en tveir þriðju hlutar kjósenda studdu aukna notkun hómópatíu og óhefðbundinna meðferða í Sviss, eru óhefðbundnar meðferðir orðnar hluti af stjórnarskrá ríkisins (Dacey, 2009; Rist, Schwabl, 2009).
Svissneska ríkisstjórnin hefur rannsakað hómópatísk lyf á miklu víðtækari grundvelli en nokkur önnur ríkisstjórn hefur gert til þessa. Hún gerði ýtarlega skýrslu byggða á sönnunargögnum frá slembi-raðaðri tvíblindri og lyfleysubyggðri klínískri rannsókn á hómópatískum remedíum, einnig mat hún raunverulega virkni öryggi og hagkvæmni þeirra.
Leiddi svissneska rannsóknin í ljós að sumar fyrri rannsóknir vísindamanna og lækna á hómópatíu voru gerðar með litlum eða engum skilningi á þessari tegund lyfja (í sumum rannsóknum voru prófuð hómópatísk lyf sem eru sjaldan notuð við viðkomandi veikindum, á meðan aðrir rannsökuðu hómópatísk lyf sem voru ekki almennt ætluð tilteknum sjúklingum). Slíkar rannsóknir leiddu óhjákvæmilega í ljós að hómópatísk lyf virkuðu ekki, maður verður því að álykta að slíkar rannsóknir voru settar upp til að afsanna virkni hómópatískra lyfja.
Í svissnesku skýrslunni voru sérstaklega sterk sönnunargögn sem styðja við hómópatískar meðferðir við sýkingum í efri öndunarvegi og ofnæmi í öndunarvegi. Í skýrslunni er vitnað í 29 rannsóknir á sýkingum í efri öndunarvegi og ofnæmisviðbrögðum, þar sem í 24 rannsóknum voru jákvæðar niðurstöður í þágu hómópatíu.
Í sex af sjö samanburðarrannsóknum á hómópatískum meðferðum annarsvegar og hefðbundnum læknismeðferðum hinsvegar var hómópatían virkari meðferð en hefðbundnar læknis meðferðir. Enn fremur sýndu niðurstöðurnar að hómópatísk meðhöndlun var án aukaverkana, en aukaverkanir eru algengar í hefðbundinni lyfjameðferð. Ef metin eru aðeins slembiúrtök úr samanburðarrannsóknum með lyfleysu, sýndu 12 af 16 rannsóknum jákvæða niðurstöðu í þágu hómópatíu.
Í svissnesku skýrslunni er einnig bent á David Sackett, kandískan lyflækni, sem er víða talinn vera einn af fremstu frumkvöðlum í „sönnunargagna byggðri læknisfræði,“ en hann hefur lýst yfir alvarlegum áhyggjum af þeim vísindamönnum og læknum sem telja slembiúrtök og tvíblindar rannsóknirvera einu leiðina til að ákvarða hvort meðferð er árangursrík eða ekki
Til að meta meðferð „árangursríka“ eða „vísindalega sannaða“ þarf miklu meira alhliða mat á hvað virkar og hvað ekki. Í skýrslu svissnesku ríkisstjórnarinnar er lagt mat á hómópatíu út frá slembiröðuðum tvíblindum rannsóknum sem og öðrumsönnunargagna byggðum rannsóknum, sem hvoru tveggja sýna að hómópatískar meðferðir eru vissulega árangursríkar.
Á þessari slóð er greinin upprunaleg: http://www.huffingtonpost.com/dana-ullman/homeopathic-medicine-_b_1258607.html
Skilgreining: Þýðandi vill taka það fram að það sem er kallað hefðbundnar lækningar í þessari grein er sú allópatíska aðferð sem notuð er af flestum vestrænum læknum í dag og hefur verið notuð í um það bil tvær aldir. En þegar talað er um óhefðbundnar lækningar (hómópatískar) er vitnað til aðferða sem hafa verið notaðar þúsundir ára.
Höfundur: DAna Ullman 15.2.2012 –Magnús Orri Grímsson þýddi og endursagði
Flokkar:Greinar og viðtöl