Árið 1989 lenti Ásta Pálsdóttir í aftanákeyrslu og slasaðist mikið á hálsi. Sjón hennar truflaðist svo mikið eftir slysið að hún þurfti að fá gleraugu auk þess sem vökvi fór að leka úr vinstra auganu. Tauga- og heilasérfræðingur sagði henni að taug í hálsinum, sem hefði skemmst í slysinu, væri orsökin fyrir þessu. Nokkru eftir slysið las hún í bókinni Íslensk flóra að blöð af garðabrúðu hefðu góð áhrif á veik augu.
Hún byrjaði því strax þegar blóm fóru að gróa um vorið að borða blöð af garðabrúðu með þeim árangri að sjón hennar batnaði. Hún hefur endurheimt fjarsýnina aftur, lækninum til mikillar undrunar. En lesgleraugun þarf hún enn. Ásta segist vera að narta í blöðin öðru hverju yfir daginn allt sumarið. Hún segir að blöðin verði nokkuð römm meðan á blómstrun stendur en hún setur það ekki fyrir sig.
Birkilauf
Ný birkilauf eru talin vinna gegn ýmsum kvillum. Maður sem nú er kominn á áttræðis aldur greindist um fertugt með skorpulifur og var talinn eiga stutt eftir ólifað. Hann greip til þess ráðs að tína nýsprottin birkilauf á vorin, þurrka þau í ofnskúffu við 50 gráðu hita (hrærði í öðru hverju) og geyma þau í glerílátum. Síðan sauð hann seyði úr einum hnefa af laufi í einum lítra af vatni, lét suðuna koma upp, tók þá pottinn af hitanum og lét standa í 10 – 15 mínútur. Þegar seyðið kólnaði setti hann það á flöskur og geymdi í ísskáp og drakk svo af því öðru hverju yfir daginn. Hann lifir enn.
Birkiaska
Birkiaska hefur marga góða eiginleika t.d.hefur hún reynst sumu fólki vel gegn svefntruflunum.
Flokkar:Reynslusögur