Nú er svo komið að merkilega hljótt er um flúorinn á hinum ýmsu þingum og í fagblöðum þar sem vandamál tannsjúkdóma er til umræðu, og svo virðist sem menn séu loks að snúa sér að kjarna málsins og hinum raunverulegu orsökum tannátu. Það kemur þó enn fyrir, að fólk sem hefur uppi athugasemdir gegn í fúornotkun barna (varðandi hugsanlegan árangur og skaða) sé talið illa að sér um málið. Fyrir nokkru skrifaði Próf. dr. med. F. Schmidt, sem stjórnar rannsóknarmiðstöð við háskólann í Heidelberg, að með mælingum á efnaskiptunum væri það sannað að natriurnfluorid eins og það er notað sem meðal gegn tannátu, hemur frumuöndunina, og kemur það sérstaklega fram í heilanum sem tekur til sín allt að 25% af öllu súrefni líkamans. Varanleg inntaka á flúoridum í töfluformi eða gegnum drykkjarvatnið kemst því ekki hjá að valda skaða á eðlilegum andlegum vexti barna, sérstaklega þegar þess er gætt að inntakan fer fram á fyrstu árum barnanna þegar heilinn þarf sérstaklega mikið súrefni vegna síns öra vaxtar.

Reformrundschau nr. 5/1978) Sigurður Herlufsen.

Flokkar:Eitrun og afeitrun